حمام کردن
ایستگاه فضایی
اسکای لب (Skylab) و ایستگاه فضایی میر واحد دوش گرفتن داشتند، اما در
ایستگاه فضایی بین‌المللی خبری از این واحد نیست. چون آب در فضا شناور
می‌ماند آن‌ها از دستمال‌های مرطوب و خشک برای نظافت خودشان استفاده
می‌کنند. وسیله‌ای دیگری به نام «تفنگ آبی» هم وجود دارد که آب را به
سمت‌شان شلیک می‌کند. همچنین آن‌ها از شامپوی خشک مخصوصی برای شستن
موهایشان استفاده می‌کنند.

لباس پوشیدن
چون ماشین لباس‌شویی در آن‌جا وجود ندارد، لباس‌ها
فقط برای دو روز پوشیده می‌شوند و بعد دیگر از آن‌ها استفاده نمی‌شود. به
همین علت آن‌ها مجبور هستند چند دست لباس با خود به فضا ببرند. اما مشکل
دیگر تعویض لباس در آن‌جا است چون هم فضا محدود است و هم در حین تعویض لباس
که اعضای بدنشان را حرکت می‌دهند به جهت‌های مختلف شناور می‌شوند.
خوابیدن
فضانوردان
درون کیسه‌هایی که به دیوار وصل شده است می‌خوابند. این کیسه‌ها باید در
نزدیک دستگاه تهویه قرار بگیرند و در غیر این ‌صورت دی‌اکسید کربن خارج شده
در بازدم، یک حباب در نزدیکی سرشان تشکیل می‎دهد.

ورزش کردن
فضانواردان ایستگاه فضایی در روز 2 ساعت ورزش
می‌کنند. وزنه زدن، استفاده از دستگاه دوچرخه و تردمیل به آن‌ها کمک می‌کند
تا سالم بمانند و از تحلیل رفتن استخوان‌ها و ماهیچه‌هایشان جلوگیری
می‌‌کند.
غذا خوردن
غذاهایی
که فضانوردان در خارج از اتمسفر زمین مصرف می کنند باید به دقت توسط
متخصصان پزشکی فضایی انتخاب و با روش‌های ویژه تهیه و بسته ‌بندی شوند تا
علاوه بر سلامت جسمی سلامت روانی آنها را نیز ارتقا بخشد.
آزمایشگاه
سیستمهای غذای فضایی ناسا محل انجام تحقیقات، آزمایشها و تولید غذا برای
مصرف خارج از اتمسفر زمین است. همه چیز از بسته بندی تا فهرست این غذاها
باید بادقت بالا ارزیابی شود، این غذاها باید از نظر مواد مغذی، طعم و
سلامتی متعادل باشند، اما نگرانیهای علمی درباره زمان آماده سازی، اندازه
و زمان مجاز جهت نگهدارى سه تا پنج ساله نیز درباره این غذاها باید مدنظر
قرار گیرند.

براساس اظهارات ناسا، غذاهای فضایی نقش دیگری هم برعهده دارند. این
غذاها نه تنها مواد مغذی مورد نیاز فضانوردان را تأمین می کنند، بلکه سلامت
روانی خدمه ایستگاه فضایی را با ارائه یک عنصر آشنا یک در محیط ناآشنا
ارتقا می دهند. این سازمان اقدام به ارائه مجموعه تصاویری از پیشرفت در
عرضه غذای فضانوردان طی دهه های اخیر کرده و مطالبی درباره کار این
آزمایشگاه بیان کرده است.
درحال حاضر تأمین غذای فضانوردان برعهده
پروژه " فناوری غذای پیشرفته" ناسا بوده که مسئول فراهم کردن سیستم غذایی
خدمه ایستگاه فضایی بین المللی است. مواد غذایی در ماموریتهای کوتاه‌ مدت
به همراه فضانوردان به فضا فرستاده می‌شود. در ماموریت‌های بلندمدت، مانند
ماموریت فضانوردان در ایستگاه فضایی بین ‌المللی، مواد غذایی به صورت منظم
به وسیله فضاپیماهای پشتیبان از زمین برای آنها ارسال می شود.

ترکیب
غذاهای فضایی در طول تاریخ پنجاه ساله فضانوردی بشر، به سرعت پیشرفت کرده‌
و روز به روز به غذاهای معمولی که مردم سر میز شام صرف می‌کنند شبیه‌تر
شده‌اند. فضانوردان پروژه‌های جمینی و آپولو از غذاهای خشک و یخ‌زده
استفاده می‌ کردند. کپسولهای فضایی آنها برای تولید الکتریسیته از پیلهای
سوختی بهره می‌ بردند.

::غذای فضانوردان مأموریت آپولو::
آب
به عنوان محصول جانبی پیلهای سوختی که با ترکیب اکسیژن و هیدروژن،
الکتری:کسیته تولید می‌کنند، در فضاپیماهای آنها به وفور در دسترس بود.
بنابراین فضانوردان می‌توانستند در زمان صرف غذا با مخلوط کردن آب گرم و
غذای خشک شده، وعده غذاییِ نه چندان دلچسبی را تهیه نمایند.